Erasmus reisde in de zomer van 1518 van Leuven naar Bazel om een tweede druk van zijn uitgave van het Nieuwe Testament te verzorgen. Amper hersteld van een hardnekkige ziekte en nog vermoeid van het harde werken stapte hij in september op de boot om over de Rijn naar het noorden te reizen. Een brief aan Beatus Rhenanus geeft een gedetailleerd verslag wat zich onderweg voordeed, bijvoorbeeld toen het schip aanlegde in Boppard, bij Koblenz. De tolbeambte daar blijkt een liefhebber van Erasmus' boeken te zijn.?Dat niet iedereen hem welgezind is, wordt in dit deel steeds duidelijker. Een van zijn tegenstanders is de Engelsman Edward Lee. De grote Franse geleerde Guillaume Budé, ook in dit deel weer ongemeen scherp, is blij dat zich met Lee iemand anders aandient op wie Erasmus zijn humeurigheid kan botvieren. Budé weigert zich bij de bewonderaars te voegen, terwijl anderen er een lange reis voor over hebben om een keer de grote Erasmus te ontmoeten - iets waar de laatste overigens minder gelukkig mee is: laten ze toch zijn boeken lezen, dan leren ze hem beter kennen. Bovendien storen ze hem bij zijn werk.?Aan het eind van de periode die dit deel beslaat, op 27 juni 1519, begint de disputatie te Leipzig tussen Johannes Eck en Andreas Karlstadt en vervolgens ook Luther. Luther zelf richt zich op 28 maart 1519 voor het eerst tot Erasmus. Met zijn uitlatingen over de aflaathandel en de onverbloemde, opzettelijk deels in het Grieks geformuleerde kritiek op de alleenheerschappij van de paus lijkt Erasmus zich aan Luthers zijde te scharen, maar enkele maanden later benadrukt hij hem niet persoonlijk te kennen en zijn werk nog nauwelijks gelezen te hebben. De verdere ontwikkelingen zullen te volgen zijn in deel 7.. Vertaald uit het Latijn